Έχεις μια κόρη. Τη φροντίζεις. Της αλλάζεις τα πάμπερ, της βάζεις κρεμούλες, της πλένεις τα μαλλιά και μετά τα χτενίζεις. Αν έχει μπούκλες τα χτενίζεις δύσκολα. Δεν ξέρεις να φτιάχνεις κοτσιδάκια αλλά για την κόρη σου το μαθαίνεις κι αυτό. Κι αυτή πάει και στέκεται μπροστά από τον καθρέφτη. «Μπαμπά είμαι όμορφη;
»
«Είσαι το πιο όμορφο λουλούδι του κόσμου. Α γ ά π η μου»
Κι ύστερα διαβάζεις ότι κάποιος «λεβέντης» πήγε και έκοψε ένα λουλούδι. Άλλο ένα.
Και τα λουλούδια του κόσμου είναι τα δικά μας παιδιά. Κι εγώ είμαι πατέρας ενός λουλουδιού. Κι αν ένα ζε σουί υπάρχει, είναι αυτό.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Από τον τοίχο του Harrys Tzortzakis
Κάνε εγγραφή στο newsletter για να έχεις τα καλύτερα outfit στο email σου -> Κάνε κλικ εδώ
